حیا بدون حجاب؟!

برخی بر این عقیده اند که: “حجاب ربطی به عفت ندارد. حجاب یک حکم دینی است؛ مبادا تصور شود شخص بی حجاب شخص بی عفتی است. اصلاً حجاب ربطی به عفت ندارد. این دو را باید کاملاً از همدیگر جدا کرد.

افراد می توانند کاملاً بی حجاب باشند، و در عین حال کاملاً با حیا؛ پوشش زن، وظیفه او نیست، بلکه وظیفه مردان است که به قصد بد، به زنان نگاه نکنند. “

این ها شبهاتی است که از سوی عده ای مطرح شده است.

پاسخ

از نظر منطقی حجاب و عفاف دو تعریف جداگانه دارند؛ اما جداگانگی تعریف دو چیز به معنای قطع پیوند آنها نیست.

حیا یکی از صفات نیک اخلاقی است و مانند هر صفت اخلاقی دیگر رفتار فرد را مدیریت می کند. چرا مردم هنگام مشاهده یک رفتار ناسازگار باحیا، فرد را به کم حیایی متهم می کنند؟ آیا جز این است که میان حیا و رفتار رابطه تنگاتنگی می بینند.

آیا از نظر منطقی می توان پذیرفت که زنی کاملا برهنه در مجامع عمومی حضور یابد وسپس ادعا کند که فردی عفیف و با حیاست؟ چرا چنین ادعایی از وی پذیرفته نیست؟

این انکار پذیرش، حکایت از آن دارد که میان اعتقاد و رفتار، رابطه متقابل وجود دارد. فرد با حیا را از رفتارش می توان با حیا شمرد، نه فقط با آنچه در ذهنش می گذرد.

در ده ها مورد از آیات قرآن و روایات به صراحت به رابطه متقابل ایمان و عمل اشاره شده است. همان گونه که فرد پس از دارا شدن ایمان، خود به خود رفتارش انضباط می یابد، رهیدگی و بدرفتاری نیز ایمان را می زداید. آیا بین نیت (خواسته درونی) و رفتار هیچ رابطه ای نیست؟ وقتی می توان نیت فردی را پاک دانست که در رفتارش هم شواهدی بر راستی ادعایش وجود داشته باشد.

علاقه مندی به حیا و ارزش مند دانستن عفت، زمانی معلوم می شود که رفتار فرد شاهد آن باشد. آیا در نماز می توان قصد خواندن دو رکعت داشت و چهار رکعت خواند؟ آیا این جمله از پیشوای ما امیرمؤمنان(ع) نیست که فرموده است: «و اعلم ان لکل ظاهر باطنا علی مثاله فما طاب ظاهر طاب باطنه و ما خبث ظاهره خبث باطنه»

 بدان که هر ظاهری، باطنی متناسب با خود دارد. آنچه ظاهرش پاکیزه باشد باطنش نیز پاک و پاکیزه است و آنچه ظاهرش پلید و آلوده باشد، باطن آن نیز آلوده است.

فرد با ظاهر خوب و رفتار بهتر، به تدریج با باطن خوب (حیا و عفت) انس پیدا می کند و به عکس….

آنچه پذیرفتنی است این که حیا و عفت دارای مراتب است؛ همان گونه که حجاب. نه هر فرد با حجاب را می توان کاملا با حیا شمرد و نه هر فرد بی حجاب را کاملا بی حیا.

حجاب میوه درخت حیا و عفت است. چگونه می توان میان درخت و میوه آن رابطه ای نباشد! حجاب اگر به درستی مراعات شود از صفت حیا و عفت فرد تغذیه شده است.

حجابی که از درون مایه حیا برخوردار نباشد، چندان نه دوام دارد و نه ارزش؛ همان گونه که حیای بدون حجاب نیز نه کامل است و نه در امان از آسیب.

رابطه حیا و حجاب به مغز گردو و پوست آن بی شباهت نیست. ارزش حقیقی گردو به مغز آن است، ولی این به آن معنا نیست که پوست گردو هیچ ارزشی ندارد. مغز گردو در محافظت همان پوست، ارزش یافته و حفظ می شود. مغز گردوی بدون پوست با ضعیف ترین موجودات در معرض فساد است. در آن صورت مورچه ها، خاک و حتی هوا و رطوبت آن را فاسد می کند.