پرچم ایران
پرچم هر کشوری یکی از نماد ها و نشانه های آن کشور است که باعث تمایز از سایر کشورها می شود. ممکن است پرچم هر کشوری بارها تغییر کرده تا به شکل کنونی درآمده باشد.
پرچم کشور عزیزمان ایران نیز در طول تاریخ، تغییرات زیادی را تجربه کرده است و شکل امروزی آن ارزشهایی را نشان می دهد که انقلاب اسلامی ایران مبتنی بر آنها، به پیروزی رسیده است.
پرچم کنونی ایران
پرچم کنونی جمهوری اسلامی در ۱۵ تیر ۱۳۵۹ از سوی شورای انقلاب تصویب شد.
پرچم ایران به ترتیب عمودی از سه رنگ مساوی سبز، سفید و سرخ تشکیل شدهاست. علامت مخصوص جمهوری اسلامی ایران، به رنگ سرخ در وسط پرچم قرار میگیرد.
شعار اللّه اکبر، به نشانهٔ ۲۲ بهمن (روز بیست و دوم از ماه یازدهم سال)، یازده بار به صورت نواره در مرز رنگ سبز با رنگ سفید و یازده بار به صورت نواره در مرز رنگ سرخ با رنگ سفید (در مجموع ۲۲ بار) و به خطّ بنّایی (یعنی همان خطی که شعار اللّه اکبر بر بالای منارههای مساجد با آن نوشته میشود) تکرار میگردد.
نشان پرچم بیانگر واژهٔ «الله» و شعاراسلامی «لا اله الا الله» است که روی رنگ سفید پرچم قرار گرفتهاست. همچنین ۲۲ «الله اکبر» به رنگ سفید و به نشانهٔ پیروزی انقلاب در روز ۲۲ بهمن در حاشیهٔ پایین رنگ سبز و حاشیهٔ بالای رنگ سرخ نوشته شدهاست.
طراح اصلی پرچم جمهوری اسلامی ایران، دکتر حمید ندیمی است؛
پیشینه پرچم ایران
پرچم دوران هخامنشی به احتمال زیاد عقابی با بالهای گشوده با قرص خورشیدی در پشت سر عقاب بودهاست و در زمان اشکانیان پرچمی استفاده میشد که به خورشید مزین بودهاست.
در سدههای آغازین پس از اسلام، رنگ سیاه رنگ خلفای عباسی و پیروان و طرفداران آنها بوده و رنگهای سبز و سفید نیز رنگ موردعلاقه در پرچمهای مخالفان عباسیان، مانند علویان،علویان،فاطمیان مصر و شورشیان ایرانی بودهاست.
از حدود سدهٔ نهم هجری (پانزدهم میلادی) نشان شیر و خورشید نشان محبوبی در پرچمهای ایران بودهاست. این نشان در دورههای مختلف و نزد سلسلههای شاهیِ مختلف به صورتهای متفاوتی تعبیر شدهاست. این نشان در ابتدا تنها نمادستارهبینی بود نه نشانهٔ پادشاهی، ولی بعدها تعبیری اسلامی-شیعی پیدا کرد.
تعبیرهای ملیگرایانه و سلطنتی از این نشان بعدها در دورانهای قاجار و پهلوی به این نشان داده شد. در زمان فتحعلیشاه قاجار شمشیری به دست شیر داده میشود و استفاده از این نشان تا انقلاب ۱۳۵۷ ادامه پیدا میکند. نشان شیر و خورشید بعد از انقلاب ۱۳۵۷ با نشان جمهوری اسلامی جایگزین شد.
پرچم امویان بر طبق گفتهٔ طبری سفید بودهاست هرچند تاریخ بلعمی این پرچم را سبز رنگ توصیف کردهاست. نشان عباسیان نیز سیاه رنگ بود که به عبارت محمد رسولالله مزین بود. مخالفین عباسیون نیز به نشانه اعتراض از رنگهایی دیگر استفاده میکردند.
سلجوقیان از زمان طغرل پرچم سیاه را همراه با سایر نشانهای قدرت از خلفای عباسی گرفتند.
افزوده شدن نقش شیر و خورشید
قدیمیترین پرچم شیر و خورشید دار شناخته شده به سال ۸۲۶ هجری قمری (حدود ۱۴۲۳ میلادی) همزمان با دورهٔ تیموریان بر میگردد. این پرچم در مینیاتوری از شاهنامه شمس الدین کاشانی (یک منظومه از جهانگشایی مغولان) به تصویر کشیده شدهاست.
پرچم در دوران صفویان و افشار
در میان شاهان سلسله صفویان که حدود ۲۳۰ سال بر ایران حاکم بودند، شاه اسماعیل اول بر روی پرچم خود نقش شیر و خورشید نداشت. شاه تهماسب صفوی دستور داد تا تصویر گوسفند (نماد برج حمل) را بر روی پرچمها و هم بر سکهها ترسیم کنند چون تهماسب زاده ماه فروردین (برج حمل) بود. شاه اسماعیل دوم برای نخستین بار نماد شیر و خورشید را به رنگ طلایی بر روی پرچم ایران سوزن دوزی کرد. این پرچم تا آخر دورهٔ صفوی نیز درفش رسمی ایران بود. هر چند صفویان از علمها و پرچمهای متفاوتی استفاده مینمودند، چنین مینماید که تا زمان شاه عباس کبیر پرچم شیر و خورشید پرچم اصلی صفوی میشود. در این زمان اروپاییانی که از ایران بازدید کردهاند پرچمهای ایران را سه گوش، مزین به نقشهای شیر و خورشید، ذوالفقار یا آیات قرآنی توصیف کردهاند. در این زمان این نشان تفسیری شیعی پیدا میکند. آنگونه که پیدا است نزد صفویان شیر موجود در شیر و خورشید، مظهر امام علی و خورشید، مظهر فر دین یا عظمت خداوندی بود که همان تغییر شکل یافته فر ایزدی است میباشد. بگفته افسانه نجمآبادی، استاد دانشگاه هاروارد، شیر و خورشید مظهر دوپایه ایران آن زمان بود. مذهب و حکومت.
در درفش شاهی یا بیرق سلطنتی نادرشاه افشار از رنگ سبز دوران صفوی که در آن زمان نشان تشیع بود، استفاده نمیشدهاست. نادر شاه از دو استاندارد سلطنتی استفاده میکرد. درفشی سه رنگ با رنگهای قرمز، آبی و سفید و دیگری درفشهایی که دارای رنگهای قرمز، آبی، سفید و زرد بود که بدون تزئینی بودند. اما مهر نادر نشان شیر و خورشید با عبارت «المُلکُ لِلّٰه» بودهاست.
پرچم شیر و خورشید با شیر شمشیردار
این نقش در اوایل دورهٔ قاجار به شکلی کاملاً ناهمسان روی سکهها، نشانها و پرچمها ظاهر شد. فتحعلی شاه قاجار به تقلید از نشان لژیون دونور فرانسه، نشان شیر و خورشید ایرانی را در ۱۲۲۲–۱۲۲۵ پدید آورد تا به دیپلماتها و مقامات اروپایی اعطا کند. به این ترتیب ایران دارای پرچمی رسمی با نشان شیر و خورشید شد.
پرچم سه رنگ ایران
برای اولین بار در دوران صدارت امیرکبیر به سال ۱۸۴۹ در سفارت ایران در لندن پرچم شیر و خورشید ایران برافراشته شد.
پرچم دورهٔ پهلوی
در زمان رضا شاه پهلوی پرچم مشروطه حفظ شد با این تفاوت که شیر با چهرهٔ واقعیتری ترسیم میشد و دیگر خورشید به صورت زنانه ترسیم نمیگردید و خورشید تنها دارای انواری بود. در این زمان در بسیاری از موقعیتها نظیر استفادههای نظامی پرچم دارای تاج پهلوی نیز بودهاست.