درمان کشیدگی کشاله ران

عضلات زیادی در ناحیه لگن و ران وجود دارند. این عضلات مسئول حرکات مفصل لگن در جهات مختلف هستند. گاهی اوقات این عضلات بر اثر ضربه و یا به دنبال فعالیت‌های شدید بدنی دچار کشیدگی می‌شوند و در حالات شدید ممکن است پارگی‌های میکروسکوپی در این عضلات به وجود بیاید که به آن استرین Strain هم می‌گویند و گاهی هم فیبرهای عضلانی بطور کامل پاره می‌شوند.

شایع ترین عضلات لگن که دچار کشیدگی می‌شوند عضلات ادکتور یا نزدیک کننده ران هستند. کشیدگی کشاله ران از آن دسته آسیب‌های شایع ورزشی است. این کشیدگی حتی می‌تواند در اثر فعالیت‌های بدنی شدید در کسانی که آمادگی ندارند هم ایجاد شوند.

کشیدگی کشاله ران 5 درصد آسیب‌های ورزشی را تشکیل می‌دهد و از شایع‌ترین آسیب‌های ناتوان‌کننده در ورزش است؛ بنابراین بسیار مهم است از روش‌های درمان فیزیوتراپی و پیشگیری از این آسیب آگاه شویم، بخصوص اگر ورزش می‌کنیم. مهم‌ترین علت این آسیب، ضعف عضلات کشاله است که تحمل افزایش طول بیش از حد را ندارند و افرادی که این عضلات در آنها ضعیف است، خطر آسیب‌ دیدن آنها چهار برابر دیگران است.

محل دقیق کشاله ران کجاست؟

عضلات ادکتور در ناحیه کشاله ران قرار دارند. این عضلات در بالا به لگن متصل شده و در پایین به استخوان ران می‌چسبند و وظیفه آن‌ها نزدیک کردن ران‌ها به یکدیگر است. کشیدگی عضله ادکتور در قسمت کلفت آن و یا در محلی است که عضله به تاندون متصل می‌شود.

کشیدگی کشاله ران چگونه ایجاد می‌شود؟

همانطور که گفته شد؛ کشیدگی کشاله ران معمولاً موقعی ایجاد می‌شود که عضله در حین انقباض شدید باشد و به ناگاه تحت کشش قرار گیرد و یا به آن ضربه‌ای وارد شود. هر عضله تا حد مشخصی می‌تواند کش بیاید و اگر تحت نیروی کششی بیشتری قرار گیرد آسیب‌های ذکر شده به وجود می‌آیند. وقتی مفصل لگن از قبل و به هر علتی دچار محدودیت حرکتی باشد احتمال کشیدگی عضلات اطراف آن بیشتر می‌شود.

اکثر کشیدگی‌های عضلانی ادکتور لگن وقتی به وجود می‌آید که فرد بدون گرم کردن خود شروع به ورزش می‌کند. در روند گرم کردن بدن قبل از شروع ورزش اصلی، یک سری حرکات کششی انجام می‌شوند. این حرکات، فیبرهای عضلات را به آرامی تحت کشش قرار داده، طول آن‌ها را افزایش می‌دهند و در نتیجه دامنه حرکت مفصل بیشتر می‌شود. وقتی که فرد بدون انجام این حرکات مستقیماً شروع به ورزش شدید می‌کند، عضلات را که آمادگی ندارند در معرض کشش ناگهانی و در نتیجه آسیب قرار می‌دهد.

کشیدگی کشاله ران در ورزش‌هایی مثل فوتبال، بسکتبال، تنیس، ورزش‌های رزمی، اسب سواری و دویدن بیشتر است. ورزشکاران نوجوان و مسن هم بیشتر از دیگر سنین در معرض این کشیدگی عضلانی هستند. در نوجوانی عضلات و استخوان‌ها ممکن است با یک سرعت یکسان رشد نکنند. ممکن است استخوان‌ها با سرعتی بیش از عضلات رشد طولی کنند. نتیجه این پدیده کوتاه شدن نسبی طول عضلات و در نتیجه تحت کشش قرار گرفتن عضلات اطراف استخوان است و در این حال عضله خیلی راحت‌تر دچار آسیب می شود.

علائم کشیدگی کشاله ران

مهمترین علامت، درد روی عضلات کشاله ران است. این درد بلافاصله بعد از حرکتی که موجب کشیدگی عضله و تاندون می‌گردد در ناحیه کشاله ران احساس می‌‌شود. پس از آن درد کم شده و به صورت یک درد مداوم و گنگ در ناحیه کشاله ران در می‌آید.

در ابتدا درد ممکن است فقط در شروع ورزش یا اول صبح بعد از برخاستن از خواب احساس شود و بعد از چند دقیقه و یا با انجام چند حرکت نرمشی شدت آن کم شده و یا از بین می‌رود. اگر به آسیب بی‌توجهی شود و ورزش ادامه یابد به تدریج درد در حین انجام حرکات ورزشی هم ایجاد می‌شود و حتی با ورزش، شدت بیشتری می‌گیرد.

در موارد شدید بیماری درد در حالت معمولی و حتی در استراحت هم احساس می‌شود. ممکن است در زمان کشیده شدن عضله یک صدا یا تقه توسط فرد احساس شود که نشانه پاره شدن فیبرهای عضلانی است. لمس و فشار دادن عضله کشیده شده در ناحیه کشاله ران دردناک است. در حالات شدید ممکن است عضله متورم شود و یا پوست روی آن دچار خون مردگی شود. بیمار در هنگام راه رفتن دچار لنگش می‌شود و گاهی اوقات قدرت عضله کاهش می‌یابد.

انواع کشیدگی کشاله ران

کشیدگی درجه ۱: درصد کمی از فیبرهای عضلانی دچار پارگی می‌شود، در این حالت با استراحت و یا راه رفتن مشکلی  ندارید، اما با فعالیت‌های ورزشی احساس درد بیشتر می‌شود.

کشیدگی درجه ۲: در این نوع کشیدگی، پارگی درصد زیادی از فیبرهای عضلانی کشاله را درگیر می‌کند. در این شرایط حتی وقت راه رفتن هم احساس درد وجود دارد و در هنگام چسباندن ران‌ها به یکدیگر، درد شدت بیشتری می‌گیرید.

کشیدگی درجه ۳: کشیدگی درجه ۳ یعنی عضله کشاله ران و یا تاندون آن دچار پارگی شده است. امکان تورم، خون مردگی و حساس بودن ناحیه درد زیاد است. شدید آسیب در نوع درجه 3 بسیار زیاد است به نوعتی که حتی تکان دادن پا نیز می‌تواند موجب درد شود.

درمان کشیدگی کشاله ران

به محض کشیده شدن عضلات کشاله ران باید اقدامات زیر انجام شوند:

• بلافاصله فعالیت ورزشی را قطع کرده و ادامه ندهید
• از سرمای موضعی استفاده کنید. با استفاده از کیسه حاوی خرده‌های یخ، هر دو تا 3 ساعت یک بار به مدت 15 دقیقه محل درد را به آرامی ماساژ داده و سرد کنید، این کار بین 24 تا 72 ساعت باید انجام شود.
• به پزشک مراجعه کنید تا میزان و شدت کشیدگی مشخص شود و بر اساس آن نوع درمان تجویز شود.
• باید از ایستان اجتناب کنید و بعد از آن هم تا مدتی باید با کمک دو عدد عصای زیر بغل راه بروید
• برای کاهش درد می‌توانید با تجویز پزشک از داروهای ضد درد یا ضد التهاب استفاده کنید
• بعد از گذشت 3 روز محل درد را با استفاده از کیسه آب گرم یا حوله گرم حرارت دهید. گرما شدت درد را کمتر می‌کند. دقت کنید که در مرحله حاد برای کاهش درد از سرما و در مراحل بعد از گرما استفاده کنید.
• توصیه می‌شود که حتماً با فیزیوتراپ مشورت کنید و در صورت نیاز 10 جلسه فیزیوتراپی کشاله ران انجام دهید.

بعد از گذشت چند روز تا چند هفته (بسته به شدت آسیب) درد بتدریج کاهش می‌یابد. در این حالت بیمار باید به تدریج خود را آماده بازگشت به فعالیت‌های ورزشی کند. مهمترین اقدام در این زمان انجام روزانه نرمش‌های کششی بخصوص در ناحیه کشاله ران و لگن و شکم و کمر است. بعد از مدتی نرمش‌های تقویتی هم به نرمش های کششی اضافه می‌شوند. انجام این نرمش‌ها تاثیر به سزایی در کاهش درد باقیمانده در کشاله ران و همچنین آماده کردن ورزشکار برای برگشت به فعالیت ورزشی دارد. این نرمش ها باید تحت نظر پزشک معالج و متخصص فیزیوتراپی انجام شوند.

منبع: علم ورزش