رفوگری

عنوان شغل:

رفوگری

تعريف شغل:

رفوگر اصطلاحاً به فردی اطلاق می شود که توانایی بر طرف کردن  آسیب های وارده بر قالی در مکانیزم های مختلف  و خدمات تکمیلی فرش بعد از بافت را داشته باشد.

فهرست توانايی های شغلی مورد نياز:

آشنایی با انواع ابزار رفوگری، مواد اولیه رفوگری، دو گره زنی، چرم دوزی، سر نخ زنی شیرازه پیچی، بافت قسمت های آسیب دیده قالی (بافت رفو)، رفع آسیب پرز قالی و ساییدگی آن، ریشه کشی قالی، گلیم بافی ابتدا و انتهای قالی، چله گذاری، پود دهی، رفع آسیب دیدگی های وسیع قالی، دفه زنی، نقشه خوانی، رنگ گذاری و رنگ برداری با مواد شیمیایی و گیاهی بر روی الیاف و قسمت رفو و انجام مراحل تکمیلی رفو

آيا اين شغل نيازمند گذراندن دوره آموزشی می باشد؟

بله- در آموزشگاه های تحت نظارت سازمان آموزش فنی و حرفه ای و یا به صورت استاد و شاگردی

حداقل مدت دوره آموزشی مورد نياز ( ساعت 414) –استاد شاگردی  دو سال

حداقل اعتبارات مورد نياز براي ايجاد شغل:  —-

مواد اوليه و ابزار كار مورد نياز شغل:

• چله پنبه
• ابریشم و پشم- رنگی و سفید
• ابزار آلات ترمیم و رفوگری

حداقل فضای مورد نياز:

12 متر

استان ها و شهرستان های  مناسب برای اين شغل:

تمامی استان ها

محل مناسب برای انجام فعاليت:

منزل مسکونی و یا مغازه

استانداردهای انجام كار:

ساعت كار: 8 ساعت در روز

سازمان های حمايتی و نظارتی شغل:

اتحادیه های صنف قالیبافان – انجمن رفوگران

حمايتی: -مرکز ملی فرش ایران، سازمانهای صنعت، معدن و تجارت استان تهران

دستگاه صادر كننده مجوز:

اتحادیه های  صنفی فرش دستباف یا انجمن روفوگران

به چه مجوزهايی نياز دارد و مدارك مورد نياز آنها چيست؟

کارت مهارت روفوگر مقدماتی یا تکمیلی از سازمان آموزش فنی و حرفه ای، تأییدیه کمیسیون فنی اتحادیه صنف فرش دستباف و یا تأییدیه انجمن رفوگران

بازارهای هدف محصولات:

ارائه خدمات به فرش های تولید شده و آسیب دیده در کشور و حتی

قابليت صادرات محصولات:

صادرات خدمات و نیروی ماهر به کشور های دیگر جهت ارائه خدمات