میلاد حضرت عیسی علیه السلام
حضرت عيسی بن مريم علیه السلام، پيامبر بزرگ الهی، در روز 25 دسامبر سال اول ميلادی، 622 سال قبل از هجرت پيامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، در بيت لحم واقع در سرزمين فلسطين به دنيا آمد.
ایشان به فرمان خداوند، به گونه ای اعجازآميز از مادری باكره و مقدس متولد شد و سپس در گهواره شروع به سخن گفتن كرد و پيامبری خود را بشارت داد.
حضرت مریم
مادرش حضرت مریم، فرزند عمران بود. جناب عمران، زنی بسیار صالح و پاکیزه داشت. هنگامی که باردار شد، به گمان اینکه فرزندش پسر است؛ با خدای خویش نذر کرد که پس از تولد فرزندش او را در راه خدا آزاد کند تا پسرش به خدمت معبد مشغول شود. (آیه 35 سوره آل عمران)
اما وقتی وضع حمل کرد، معلوم شد که فرزندش دختر است. غم و اندوه او را فرا گرفت (که شاید نتواند نذرش را ادا کند) با این‌حال دخترش را «مریم» -که به معنی خادمه است- نامید تا او را به خدمت عبادتگاه بگمارد. (آیه 36 سوره آل عمران)
عمران (پدر مریم) پیش از ولادت دخترش از دنیا رفته بود. مادر مریم، دخترش را به معبد آورد تا به کاهنان آنجا -که زکریا نیز جزء آنان بود- بسپارد. کاهنان راجع به کفالت مریم با یکدیگر گفتگو و نزاع کردند. تا آنکه بنا را برقرعه نهادند و قرعه بنام«زکریا» افتاد. (آیه 44 سوره آل عمران)
زکریا کفالت مریم را به عهده گرفت و او هم بـه خدمت معبد مشغول بود تا هنگامی که به سن بلوغ رسید. آن وقت زکریا برای مریم مکانی پوشیده برپا کرد تا مریم دور از چشم دیگران در میان آن مشغول عبادت خداوند شود. غیر از زکریا کس دیگری به آنجا داخل نمی‌شد.
هر وقت زکریا وارد محراب مریم می‌شد، غذای آماده در محراب او می‌دید. روزی از او پرسید: ای مریم!این روزی از کجاست؟ مریم گفت: «از نزد خدایی است که بدون حساب به هرکس خواهد روزی بخشد.» (آیه 37 سوره آل عمران)
مریم مادری پاک
اضطرابی عجیب درونش را فرا گرفته بود؛ امّا گامهایش را محکم و استوار برمی داشت، کودکی را که در آغوش داشت به نزد قومش آورد. گفتند: ای مریم، کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی! ای خواهر هارون! نه پدرت مرد بدی بود و نه مادرت زن بدکاره ای! «مریم» که روزه سکوت داشت به کودکش اشاره کرد؛ یعنی از او بپرسید.
گفتند: چگونه با کودکی که در گاهواره است سخن بگوییم؟! ناگهان کودک زبان به سخن گشود و گفت: «من بنده خدایم، او کتاب (آسمانی) به من عطا کرده و مرا پیامبر قرار داده است و مرا هر جا که باشم موجودی پر برکت خواسته و تا زمانی که زنده ام، مرا به نماز و زکات امر فرموده است. سلام خدا بر من، در آن روز که متولد شدم و در آن روز که می میرم و آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد».
زمان جوانی حضرت عيسی(ع) دوره بحرانی تاريخ يهود است. يهوديان تحت سيطره روميان چشم انتظار موعودی نجات بخش بودند. با اين حال با ظهور مسيح(ع)، عليرغم ديدن نشانه ها و معجزات بر حق آن حضرت، باز هم با ايشان به مخالفت برخاستند.
معجزات حضرت عیسی
آن حضرت در دوران حيات خود به موعظه و شفای بيماران مي پرداخت و در تعليمات خويش، بيشتر از تمثيل بهره می گرفت. معجزات فراوان، تبيين مسائل اخلاقی به همراه مثال ها، شفای بيماران علاج ناپذير و بالاخره پافشاری بر اطاعت از شريعت و پرستش خدای يكتا باعث شد تا تعداد زيادی گرد وی جمع شوند.
پيروان نزديك و خاص او حواريون نام داشتند كه دوازده نفر بودند و هميشه همراه حضرت بودند.
مسيح(ع) كه از 30 سالگی به نبوت برگزيده شد، سرانجام مورد تهديد بزرگان يهود واقع شد و آنان تصميم به قتل وی گرفتند. زيرا سران يهودی از اينكه مردم به عيسی(ع) علاقه مند مي شدند، احساس نگرانی نموده و مي دانستند اگر او را آزاد بگذارند، همه مردم به او ايمان مي آورند. روی گردانی يهوديان از بزرگان خود باعث شد تا سران يهود به اين نتيجه برسند كه بايد عيسی(ع) را براي حفظ قوم خود، قربانی نمايند. در آن حال، چون خواستند آن حضرت را از ميان بردارند، خداوند مسيح(ع) را به آسمان ها برد و يهوديان فردی شبيه به عيسی(ع) را به صليب كشيدند.
عروج عیسی
مسیح نه کشته و نه بر دار آویخته شد؛ بلکه خداوند او را به سوی خود بالا برد، امّا امر به آنان مشتبه گشت. (نساء/57)
در روايات اسلامی و شيعی، به بازگشت عيسی(ع) در زمان ظهور حضرت مهدی موعود(عج) تصريح شده و به نمازگزاردن آن حضرت پشت سر امام عصر اشاره گرديده است. نام حضرت عيسی(ع) در سيزده سوره قرآن، 45 بار تكرار شده است.
مسیح
کلمه «مسیح» که به معنای نجات دهنده است، به زبان یونانی به «کریستوس» ترجمه شده. پیروان عیسی را مسیحی و به زبان های اروپایی «کریستیان» گویند. عیسی(ع) که از پیامبران الوالعزم و صاحب کتاب انجیل است،
بشارت به حضرت محمّد(ص) در انجیل
در قرآن مجید در سوره «اعراف» آیه 157 آمده است: نام پیامبر امّی را یهودیان و مسیحیان در تورات و انجیل نوشته می یابند. از این آیه روشن می شود که در عصر پیامبر، نام آن حضرت در تورات و انجیل بوده والاّ یهودیان و مسیحیانِ بسیاری که در اطراف مدینه و مکّه بودند، کتاب خود را آورده و می گفتند: اسم خود را به ما نشان بده و اگر پیامبر از چنین کاری عاجز می ماند، موضوع را آن افراد نشر می دادند. همچنین بسیاری از آنان بر وجود نام حضرت در کتب خویش اعتراف داشتند. در تورات و انجیل کنونی نیز هنوز اشارات روشنی بر ظهور آن گرامی می یابیم.
کریسمس
کریسمَس جشنی است در آیین مسیحیت که به منظور گرامی‌داشت زادروزعیسی مسیح برگزار می‌شود. برگزاری کریسمس در کشورهای مختلف مسیحی بنا به سنت و رسم و رسوم آنان، تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارد. اما مشترکات این مراسم این است که: مسیحیان برای جشن گرفتن میلاد عیسی مسیح به کلیساها می‌روند، در منزل یک درخت کاج را تزیین و چراغانی می‌کنند و در خیابان‌ها و کوچه‌ها دسته‌دسته سرودهای پرستشی و شکرگزاری اجرا می‌نمایند.
