از کجا معلوم که جهان فقط یک خدا داشته باشد؟

برای پاسخ به این سؤال، بهتر است مثالی بزنیم: بیا با هم در سفری خیالی به شهری برویم که دو شهردار دارد. در این شهر اتفاقات عجیب و دیدنی می افتد. مثلا وقتی شهردار اول یک خیابان را می سازد، فردای آن روز شهردار دوم، آن جا را زمین فوتبال می کند. شهردار اول به مردم اعلام می کند که ساعت 9 شب زباله ها را جلوی در خانه بگذارند؛ اما شهردار دوم چند ساعت قبل ماشین ها را برای جمع آوری زباله ها می فرستد.

اگر دنیای ما هم به جای یک خدا چند خدا داشت ، مثل این شهر به هم می ریخت و دیگر این نظم و هماهنگی در آن دیده نمی شد. اگر تو درباره جهان و پدیده های آن خوب فکر کنی، می بینی که چه هماهنگی شگفت انگیزی در جهان وجود دارد. معلوم می شود که فقط یک خدا آن را اداره می کند .

مثلا برای رشد یک دانه گندم هماهنگی عجیبی بین خاک و خورشید و بادها و ابرها وجود دارد. یک دانه گندم برای رشد خود به آب نیاز دارد که این آب به وسیله ابرها از دریاها جا به جا می شود و به صورت باران بر زمین فرود می آید. دانه گندم برای بزرگ شدن به نور و گرمای خورشید نیاز دارد که خدا آن ها را هم آماده کرده است. خدا به خاک حالت چسبندگی داده است تا وقتی گیاهان در آن ریشه می کنند، به راحتی جا به جا نشوند؛ اگر خاک چسبندگی نداشت، ساقه گندم بر اثر بادهایی که می وزید، کنده می شد و می خشکید. باد ها هم در رویش گندم نقش دارند. آن ها ابرها را جابجا می کنند تا ابرها به گندم آب برسانند؛ پس بادها هم در رشد گندم شریک اند.

درباره هر موجود دیگری هم که فکر کنی، این هماهنگی را خواهی دید. آیا اگر دو خدا یا چند خدا در جهان بود، این هماهنگی به وجود می آمد؟ یا مانند همان شهر آشفته ای که مثال زدم، همه چیز بر هم می خورد. برای همین است که قرآن می گوید: اگر در آسمان و زمین غیر از الله خدایان دیگری بود، آسمان و زمین خراب می شد.

اگر خدای دیگری وجود داشت ، چرا پیامبری را برای معرفی خودش نفرستاد؟ خداوند یگانه ای که ما او را می پرستیم ، صد و بیست و چهار هزار پیامبر برای معرفی خودش و راهنمایی ما فرستاده است.

خداشناسی قرآنی کودکان