مولود مبارک نیمه رمضان

مولود مبارک نیمه رمضان

قمر رمضان کامل شده است و نوری خیره کننده بر خانه علی و فاطمه می تابد. نیک که بنگری این نور، از خانه ایشان است که بر آسمان ها جلوه می کند.

مژده ای در زمین و آسمان طنین افکن شده است. مژده ی به دنیا آمدن گل پسر علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها. ملائک در رساندن این خبر خوش از هم سبقت می گیرند. جشنی بزرگ در آسمانها به یمن قدوم مبارک این مولود، برپا شده . مولود مبارکی که خود خداوند، او را حسن نامید.

سلام بر لحظه هایی که عطر تو را آوردند. سلام بر چشمان زیبایت حسن جان، آن گاه که به روی پدر و مادر گشودی. سلام بر تبسم شکفته شده بر لب های علی و فاطمه زمانی که رخسار زیبایت را نظاره گر شدند. سلام بر تو ای روشنی چشم رسول خدا و ای شبیه ترین مردم به پیامبر.

خوش آمدی. اهالی رمضان، برای چشیدن جرعه ای از دریای وجودت، به صف ایستاده اند. آقا جان! ای کریم آل طاها! سفره کرامتت را بر ما نیز بگستران.

علاقه ویژه پیامبر به امام حسن علیه السلام

علاقه شدید پیامبر به امام حسن را همه می دانستند. دائما می فرمود: خدایا من حسن را دوست دارم تو هم او را دوست بدار. هر که حسنم را دوست بدارد، خداوند او را دوست می دارد. (کنز العمال.جلد 16. صفحه 262)

او را به سینه می چسبانید و می فرمود: پدر و مادرم، فدای تو باد. هرکه مرا دوست دارد پس این حسنم را نیز دوست بدارد.(همان)

کریم اهل بیت

اهل بیت پیامبر، خاندان کرم هستند و سخاوت و بخشش و کرم زینت تمامی آن هاست. اما صفت کرامت امام حسن علیه السلام به قدری زیاد بود که آوازه اش در همه جا پیچیده بود. این کرامت تنها محدود به مسایل مادی نمی شد؛ بلکه کرامت های مادی و معنوی را هم در برمی گرفت.

از ایشان سوال شد کرم چیست؟ فرمود: بخشش پیش از خواهش و اطعام در قحطی. (تحف العقول، صفحه 227)