با این افراد دوستی نکنید

دوستان بد

دوست و همنشین، تأثیر زیادی در رشد و سعادت  و یا انحطاط و بدبختی انسان دارد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: تنهایی بهتر از دوست بد است.(بحارالانوار، ج 71، ص 199)

در بعضی از روایات، پاره ای از ویژگی های دوستان بد به همراه دلیل دوری از آن ها ذکر شده است. از جمله:

احمق

یکی از نتایج حتمی دوستی با احمق، انتقال حماقت او به انسان است. احمق کسی است که گفتار و کردارش حساب و کتابی ندارد و بی اندیشه سخن می گوید و بی رویه رفتار می کند. امام علی علیه السلام می فرماید: از دوستی با نادان دوری کن؛ زیرا او قصد می کند که به تو سود رساند (اما از روی حماقت)، به تو ضرر می رساند.

بخیل

امام علی علیه السلام می فرمایند: از رفاقت با انسان بخیل و خسیس دوری کن، به خاطر آن که هر وقت محتاج و نیازمند وی شدی، در ظاهر او خود را نیازمندتر و گرفتارتر نشان می دهد.

امام در جای دیگر می فرماید: از دوستی با بخیل دوری کن؛ زیرا وقتی که سخت به او محتاجی، رهایت می کند.

شرور و گناهکار

قرآن مجید، نتیجه دوستی با بدکاران و گناهکاران را در قیامت، حسرت ابدی ذکر می کند. امام علی علیه السلام هشدار می دهد: همنشینی با افراد شرور موجب می شود تو نیز از آنان الگو بگیری؛ چنانکه باد هنگامی که از کنار چیزهای بد بو عبور می کند، بوی بد او را به خود می گیرد.

دروغگو

از دیرباز گفته اند: دروغگو را دوستی نباشد. امام علی علیه السلام می فرماید: از دوستی با دروغگو بپرهیز؛ زیرا دروغگو چون سراب است که دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور نشان می دهد. امام حسن عسکری علیه السلام نیز می فرمایند: پلیدی ها در خانه ای قرار داده شده و کلید آن، دروغ است.

حیله گر

امام علی علیه السلام می فرمایند: از دوست شدن با کسانی که تو را به بازی می گیرند و فریب می دهند، دوری کن؛ زیرا چنین دوستانی تو را به خواری و نابودی می کشانند.

عیب جو

امام علی علیه السلام می فرماید: از معاشرت و دوست شدن با کسانی که دنبال عیوب و نقطه ضعف مردمند، دوری کن، زیرا دوستان چنین افرادی از ضرر آن ها سالم نمی مانند. دوری از عیب جو به این دلیل است که آن ها کم کم دوستان خودشان را مبتلا به این صفت زشت می کنند و یا درصدد گرفتن نقطه ضعف برای از بین بردن آبرویشان می باشند.

منبع: برگرفته از کتاب راه و رسم جوانی، پژوهشکده تحقیقات اسلامی