آیا بندگی خدا مخالف آزادی انسان است؟

بندگی خدا

گاهی تصور می شود که اگر انبیا و مذاهب آسمانی، ما را به بندگی خدا دعوت می کنند ، این با آزادی انسان مخالف است، اما باید توجه داشت که انسان به صورتی آفریده شده که نمی تواند بدون عشق و پرستش و انس و امید زندگی کند.

احساس علاقه و پرستش، در انسان نهفته است و اگر این احساس با رهبری انبیا هدایت نشود، از پرستش بت ها و اجرام آسمانی و یا پرستش انسان ها و طاغوت ها سر در می آورد.

بنابراین عبودیت و بندگی خدا، یک اشباع صادقی است که جلوی اشباع های کاذب را می گیرد و مسیر عشق و پرستش را از انحراف نجات می دهد.

جهان بینی الهی و ایمان به خدا ریشه فطری دارد. یعنی در همه انسان ها نوعی احساس وابستگی به قدرتی بی نهایت موجود است، اگر چه گاهی در تشخیص آن قدرت بی نهایت، که آیا قدرت الهی است یا قدرت طبیعی، دچار لغزش می شوند.

اما به هر حال، اصل احساس وابستگی هست، بنابراین توحید که تمام هستی را به قدرتی بی نهایت و با شعور وابسته می داند، با فطرت انسانی که خود را وابسته می داند، هماهنگ است.

منبع: اصول عقاید، محسن قرائتی