ظريف کاري نقره با استفاده از هنر مليله

« مليله سازي» از جمله ظريف‌ترين رشته هاي فلزکاري و يکي از برجسته‌ترين صنايع دستي ايران است.

هنر مليله کاري ، محصول کار با طلا ، نقره و مس است که به صورت مفتول‌هاي باريک درآمده و با صرف وقت و دقت فوق العاده و مهارت و هنرمندي مليله کار ، برشي يا محصول مورد نظر و با بهره گيري از نگاره هاي سنتي و طرح‌هاي اسليمي به هم پيوند داده مي شوند.
مليله کاري در واقع ظريف کاري نقره با استفاده از مفتول ها و نوارهاي نقره و با بکارگيري ذوق هنري به شيوه منظم و اسليمي وار و در انواع مختلف زينتي همچون سنجاق گل سينه، گردنبند، انگشتر، و انواع مختلف تزئيني همچون پايه استکان، سيني و … ساخته مي شود که قدمت آن به 200 سال قبل از ميلاد مي رسد.
قديمي ترين مليله ايران به روايت اکثر محققان مربوط به سالهاي 330 تا 550 ق.م. (دوره هخامنشي) است.
متأسفانه به دليل آن که اکثر اشياء مليله به منظور استفاده مجدد ذوب شده اند, نمونه هاي زيادي در دسترس نيست و تنها از دوره قاجاريه مقداري سرقليان, گيره استکان و سيني در اندازه هاي مختلف در کشور ايران باقي مانده است.

نقوش رايج در مليله کاري عبارتند از:

دندانه, تابيده, جقه, بته ترمه, ريزه جقه, برگ فرنگ, برگ, غنچه, پيچ, پيچک, سه چشمه و يک چشمه است .
توليدات مليله شامل گيره ، شربت خوري, گلاب پاش, قاب عکس, بشقاب, شکلات خوري, شيريني خوري, زنجير ، گل سينه و گوشواره است.
از آنجا که اين هنر شاخه اي از فلزکاري است ، مي توان مسير حرکت آن را در بطن فلزکاري منطقه جست و جو کرد .
ابزار کار مليله کاري شبيه ابزار و ادوات زرگري است و براي تهيه و ساخت آثار مليله ، ابتدا بايد نوار مليله را که از جنس طلا و نقره يا مس تهيه مي شود با عبور شمش يا مفتول نقره و مس از دستگاه نورد حديده ، مفتول مورد نظر به دست آورد . بعد از آماده شدن نوار مليله ، نوبت به ساخت مليله مي رسد .

منبع : تبیان زنجان